15 Απ’ τον καιρό της άνθησης, ως τότε που ωριμάζει το σταφύλι, αυτή ήταν της καρδιάς μου η ευχαρίστηση. Τα πόδια μου βαδίσανε στον ίσιο δρόμο, από τα νιάτα μου ακολούθησα τα ίχνη της.
16 Όσο κι αν ήταν λίγο που την άκουσα, τη δέχτηκα κι ήταν πολλή για μένα η διδαχή που βρήκα.
17 Σ’ αυτήν χρωστώ που πρόκοψα· σ’ αυτόν που μου ’δωσε σοφία, θα αποδώσω δόξα.
18 Γιατί αποφάσισα σε πράξη να τη βάλω και πόθησα με ζήλο το καλό και δε θα ντροπιαστώ.
19 Πάλεψε η ψυχή μου να την αποχτήσω κι ήμουν στην τήρηση του νόμου ακριβής· στον ουρανό τα χέρια ύψωσα και πένθησα την άγνοια που της είχα.
20 Σ’ εκείνην την ψυχή μου έστρεψα και μες στην καθαρότητα τη βρήκα απ’ την αρχή· χάρη σ’ αυτήν φρόνηση απόκτησα· για τούτο και δε θα μ’ εγκαταλείψει.
21 Τα σπλάχνα μου ταράχτηκαν στην αναζήτησή της· γι’ αυτό κι απόκτησα πολύτιμο αγαθό.