7 Από παντού με κύκλωνανκαι δε βρισκότανε κανείς να με βοηθήσει·κοιτούσα για να με συνδράμουν οι άνθρωποι,μα τίποτα.
8 Τότε, Κύριε, θυμήθηκα την ευσπλαχνία σουκαι τα έργα σου από παλιά·πράγματι, εσύ λυτρώνεις όσους σ’ εσένα ελπίζουνε,κι από την εξουσία των εχθρών τούς σώζεις.
9 Ύψωσα τότε από τη γη την ικεσία μουκαι παρακάλεσα απ’ το θάνατο να με σώσεις.
10 Εσένα επικαλέστηκα, τον Κύριο,τον Πατέρα μου,σε μέρες δύσκολες να μη μ’ εγκαταλείψεις,στην εποχή των αλαζόνων, που βρίσκομαι αβοήθητος.Αδιάκοπα θα εγκωμιάζω τ’ όνομά σουκαι θα σου ψάλλω ύμνους ευχαριστήριους.
11 Και η παράκλησή μου εισακούστηκε·πράγματι, με γλίτωσες απ’ την καταστροφήκαι μ’ έσωσες απ’ την κακιά την ώρα.
12 Γι’ αυτό ευχαριστίες θα σου πω κι εγκώμια,θα ευλογήσω Κύριε τ’ όνομά σου.
13 Όταν ήμουν ακόμα νέος και πριν αρχίσω τις περιπλανήσεις μου, αναζητούσα απροκάλυπτα τη σοφία όταν προσευχόμουν.