2 Eta Ecequiasec burua itzuli çuen çokoco alderat, eta Jaunari othoitz eguin cioen,
3 Eta erran çuen: Othoi, Jauna, orhoit çaite othoi, nola çure aitzinean ibili naicen cintasunean eta bihotzeco garbitasunean, eta çure beguietan on dena eguin içan dudala. Eta Ecequias nigar-uharretan egotu cen.
4 Eta Isaiasi atheratu citzaioen Jaunaren hitza, cioena:
5 Çoaz, eta Ecequiasi erroçu: Hau dio Jaunac, Dabid çure aitaren Jaincoac: Ençun dut çure othoitza eta ikusi ditut çure nigarrac: huna non nic çure egunen gainera berhatuco ditudan hamaborz urthe.
6 Eta Asiriarren erregueren escutic atheratuco çaituztet çu eta hiri hau, eta nic gueriçatuco dut hau.
7 Berriz, hau içanen da çuretzat Jauna ganicaco eçagutzaria, Jaunac obratuco duela erran duen hitza:
8 Huna non nic itzala, ceina Acacen erloian iguzquitan marrac behera jautsi baita, hamar marraz bihurraracico dudan guibelerat. Eta iguzquia itzuli cen hamar marraz, jautsi cituen ozcac gora.