9 Alcha çaite, alcha, indarra jaunçaçu, oi Jaunaren besoa; alcha çaite hala-nola beihalaco egunetan, mendeetaco goiçaldietan. Ez othe duçu çuc herrautsi hampurutsua, sakitu erainsuguea?
10 Ez othe ditutzu çuc agortu itsasoa eta lece gaitzeco ura, eta bide bat eguin itsasoaren çolan, handic iragan citecen libratzen cintuenac?
11 Eta orai Jaunaz berrerosiac direnac bihurturen dira eta Sionera ethorrico laudoriozco cantutan, eta bethi iraunen duen bozcarioa içanen da hequien buruen gainean; iduquiren dituzte goiheretasuna eta bozcarioa; oinhacea eta auhenac ihes goanen dira.
12 Nic, nic neronec emanen darotzut goçacari; nor çare çu beldur içateco guiçon hilquiçun, guiçaseme belharra beçala ihartuco den baten beldur içateco?
13 Eta ahanci duçu Jauna, çure eguilea, ceruac hedatu dituena eta lurra asentatu; eta bethi, egun gucian beldurrez ibili çare hestutzen cintuenaren eta çu galdu beharrez çabilararen sephari ihesca: non da orai çure hestutzailearen sepha?
14 Idequitzera heldu dena, laster ethorriren da; ez du hilceraino çaurcen, eta haren oguiac ez du escas eguiten.
15 Ni naiz ecic çure Jainco Jauna, itsasoa nahasten dudana, eta jauzten dira haren uhinac; armadetaco Jauna da ene icena.