9 Eta Jacoben ganic eta Judatic eraiquiren dut iraulgui bat, ene mendiac goçaturen dituena; eta ene hautetsiec primançaz içanen dute lur hori, eta ene cerbitzariec hor içanen dute beren egoitza.
10 Eta ni bilhatzen nauen populuac içanen ditu celhaiac arthaldeen hespilçat eta Acorreco harana abereen heitzat.
11 Eta çuec, Jauna bazterrerat utzi duçuenac, ene mendi saindua ahanci duçuenac, Çoriari mahaina aphaincen eta haren gainean libacioneac eguiten ditutzuenac,
12 Ezpataz kondutaco çaituztet, eta oro sarrasqui batean erorico çarete ceren nic deithu eta ez duçuen ihardetsi, ni minçatu eta ez duçuen ençun, eta gaizquia ene beguien aitzinean eguiten cinduten, eta nic nahi ez nuena duçuen hautatu.
13 Hargatic, hau dio Jainco Jaunac: Huna non ene cerbitzariec janen duten, eta çuec gosez egonen çarete; huna ene cerbitzariec edanen dutela, eta çuec egarriz egonen çarete.
14 Huna bozcariotan içanen direla ene cerbitzariac, eta çuec ahalquez urthuac; huna, ene cerbitzariec bihotzeco goiheretasunaren ariaz, laudoriozco canticac cantatuco dituzte; eta çuec bihotzeco minez, oihuz egonen çarete, eta izpirituco hesturaren ariaz marrumaca harico çarete.
15 Çuen icena burhozco hitz bat eguinen duçue ene hautetsiençat; eta Jainco Jaunac hilen çaituztete, eta bere cerbitzariac berce icen batez deithuco ditu.