7 Eta goan naiz Ufratara, cilhatu dut lurra, eta bere toquitic hartu dut nic han gorde nuen guerricoa; eta hara guerricoa hain usteldu cela, non ez baitzen deusetaco.
8 Eta minçatu çait Jauna, cioelaric:
9 Hau dio Jaunac: Horrela ustelaraciren ditut Judaren hampurusqueria eta Jerusalemen hampurusqueria handia:
10 Populu guciz tzar hori, ene hitzac aditu nahi içan ez dituena, bere bihotzeco tzarquerian dabilana, eta jainco arrotzen ondotic goan dena hequien cerbitzatzeco eta adoratzeco, deusetaco ez den guerrico hori beçala içanen da.
11 Alabainan nola guerricoa guiçonaren guerriari lotzen baita, hala neroniri iratchiqui ditut Israelgo etche gucia eta Judaco etche gucia, dio Jaunac, içan çaquizquidan ene populu, ene icen, ene laudorio eta ene lelo; eta ez dute ençun.
12 Çuc beraz solas hau erranen daroeçu: Hau dio Israelgo Jainco Jaunac: Gorgoilac arnoz betheco dire. Eta erranen darotzute: Ez othe daquigu gorgoila arnoz betheco dela?
13 Eta ihardetsico dioçute: Hau dio Jaunac: Huna non nic horditasunez betheco ditudan lur huntaco egoiliar guciac, eta Dabiden odoleco erregueac, haren tronuan jarcen direnac, eta apheçac, eta profetac eta Jerusalemdar guciac.