1 Eta Jaunac erran çarodan: Moise eta Samuel errequeica ene aitzinean jar baleitez ere, ene arima ez liçate populu horren alderat itzulico: iraiçatzu ene aitzinetic eta ilki beitez.
2 Baldin erraten badarotzute: Norat eguinen dugu? ihardetsico daroeçu: Hau dio Jaunac: Hilceraco denac, hilcera; ezpataraco denac, ezpatara; goseteraco denac, gosetera; eta gathibutasuneraco denac gathibutasunera.
3 Eta igorrico diozcatet gainera lau gaitz-mota, dio Jaunac: Ezpata hilceco, çakurrac circicatzeco, ceruco hegastinac eta lurreco basabereac iresteco eta xahutzeco.
4 Eta arthiquiren ditut lurreco erresuma gucien errabiari, Manaseren gatic, Judaco erregue Ecequiasen semearen gatic, Jerusalemen erabili dituen tzarqueria gucien ariaz.
5 Nor urricalduren çaitzu, oi Jerusaleme, edo nor egonen da çure minez, edo nor goanen da çuretzat othoiztera?
6 Hic utzi naun, dio Jaunac; guibelerat eguin dun: eta nic escua hedatuco dinat hire gainera, eta hilen haut: othoizca nekatua naun.
7 Bahearequin haiçatuco ditut lurraren bazterretaraino; hil eta xahutu dut ene populua, eta halere ez dira beren bideetaric bihurtu.
8 Itsasoan legar-izpi den baino alhargun guehiago eguin çait hequien artean; egüerdi bethean erakarri diotet xahutzailea guiçon-gaztearen amaren gainera; laztura bat-batean igorri dut hirien gainera.
9 Çazpitan erdi dena hebaindu da, ahitu da haren arima; harençat iguzquia etzan da, egun argui celaric oraino; ahalcatu eta gorritu da; eta haren ganic guelditu diren umeac, beren etsaien aitzinean emanen ditut ezpataren ahoari, dio Jaunac.
10 Çorigaitz niri, oi ene ama Certaco eguin nauçu, oi kimeretaco guiçona, makurretaco guiçona lur guciaren gainean? Lucuruzco maileguric ez dut ez eguin, ez hartu, eta oroc madaricatzen naute.
11 Jaunac dio: Ala! Çutaric guelditzen direnec çorion içanen dutela, atsecabearen orduan laguncera ethorriren natzaitzula, eta hesturaco orduan çure etsaiaren contra ilkiren naicela.
12 Burdina eta cobrea ipharraldeco burdinari iratchiquiren othe dire?
13 Çure bekatu gucien gatic, harrapacara urruric emanen ditut çure ontasun eta aberastasunac çure eremu gucietan.
14 Eta eçagutzen ez duçun lur batetaric erakarriren ditut çure etsaiac; ceren ene iraquiduran sua biztu baita, eta çuen gainera garturen da.
15 Çuc eçagutzen nauçu, Jauna; orhoit çaite nitaz, eta ikustera çatozquit, eta ondotic ditudan ixterbeguietaric malda neçaçu; ez içan nagui ene laguncera; badaquiçu çure gatic jasaiten dudala laidoa.
16 Aurkitu ditut çure hitzac eta hequietaz haci naiz; eta çure solasa eguin da ene bihotzaren goiheregarri eta bozcariagarri; ceren ene gainera deithua içan baita çure icena, oi armadetaco Jainco Jauna.
17 Ez naiz dostatzen cirenen bilkuan jarri; ez dut espanturic atheratu çure mandatari naicelacoz: bakartasunean jarri naiz, ceren dixiduz bethe baituçu ene ahoa.
18 Bethicoa certaco eguin da ene oinhacea, eta certaco ene çauri etsigarriac ez du sendatu nahi? Enetzat bilhacatu da hala-nola gutien-ustean agor aurkitzen den ura.
19 Aria hortaz, hau erran darot Jaunac: Itzulcen baçare, itzuliren çaitut, eta ene aitzinean kordocaric gabe egonen çare; eta balios dena putrus denetic berezten baduçu, içanen çare ene ahoa beçala; populua itzuliren da çure gana, eta ez çu populuaren gana.
20 Eta populu horri emanen çaitut cobrezco harrasi hazcar bat beçala; eta çure contra eguinen dute guerla, eta ez dira nausituco; ceren ni çurequin bainaiz çure salbatzeco eta çure libratzeco, dio Jaunac.
21 Eta libraturen çaitut gaixtaguinen escutic, eta hazcarren escutic atheraturen çaitut.