1 Eta Jauna minçatu çait, cioelaric:
2 Ez duçu emazteric hartuco, eta semeric ez alabaric ez duçu toqui hortan içanen.
3 Ecen hau dio Jaunac toqui huntan sorcen diren seme-alabez, eta hequiei bicia eman dioten amez, eta aitez, ceinen odoletic sorthu baitire lur huntan:
4 Eritasun hilgarritaric hilen dire; ez dire, ez deithoratuac, ez ehorciac içanen; gorotza beçala lurraren gainean egonen dire; ezpatac eta goseteac xahutuco dituzte; eta hequien hiliquiac içanen dire ceruco hegastinen eta lurreco basabereen bazca.
5 Ecen hau dio Jaunac: Ez sar barazcari bat den etchean; ez goan deithoratzera, ez hangoei goçacari ematera; ceren populu hortaric kendu baititut ene baquea, ene urricalpen eta urricalcortasunac.
6 Eta handi-ttipiac hilen dire lur hortan; ez dire içanen ez ehorciac, ez deithoratuac, eta nihorc ez du hequien gatic bere burua sarrasquituco, ez-eta ilea murriztuco.