7 Tabhair don fhear maith, ach ná cabhraigh leis an bpeacach.
8 Ní aithneofar cara fíor in am an tséin,ná ní cheilfear namhaid in am an ghátair.
9 Nuair a bhíonn ag rith le duine, bíonn a naimhde go duairc;nuair a bhíonn an scéal go hainnis aige, déanfaidh fiú a chara é a sheachaint.
10 Ná bíodh muinín agat go brách as do namhaid,óir tagann smál ar a choirpeacht dála an chopair.
11 Fiú má umhlaíonn sé é féin agus dul ag lútáil thart,fair amach duit féin, agus seachain thú féin air;deileáil leis dála an té a chuir snas ar scáthán,agus beidh a fhios agat nach mairfidh an smál air go brách.
12 Ná cuir ina sheasamh taobh leat é,le heagla go leagfadh sé ar lár thú agus d'áit a thógáil;ná cuir ina shuí ar do dheis é,le heagla go rachadh sé sa tóir ar do shuíochán féin,agus tuigfidh tú faoi dheireadh brí mo bhriathra,agus braithfidh tú an chealg i mo chuid cainte.
13 Cé ag a mbeadh trua don mhealltóir nathrach a bhfaigheadh an nathair greim air?nó don mhuintir a théann sa seans le hainmhithe allta?