20 Is gráin leis an uaibhreach an umhlaíocht,agus is gráin leis an saibhir an bocht sa tslí chéanna.
21 Nuair a bhaintear tuisle as an duine saibhir, faigheann sé taca óna chairde;nuair a leagtar an bochtán, brúnn a chairde as an tslí é.
22 Nuair a shleamhnaíonn an fear saibhír bíonn a lán réidh le breith air;nuair a labhraíonn sé ráiméis, déanann siad é a chosaint;nuair a shleamhnaíonn an bochtán, cuirtear milleán air;fág go labhraíonn sé le ciall, ní thugtar áit dó.
23 Labhraíodh an duine saibhir, agus bíonn cách ina dtost,agus molann siad a chaint go hard na spéire;labhraíodh an duine bocht, agus deir cách: “Cé hé siúd?”agus má bhaintear tuisle as, buailtear cos air.
24 Is maith é an saibhreas mura bhfuil peaca ag dul leis;agus is olc é an bochtanas dar leis an éagráifeach.
25 Téann croí an duine i bhfeidhm ar a ghnúis,cibé acu chun feabhais nó chun donais é.
26 Comhartha croí shona is ea gnúis lúcháireach;ní obair gan dua seanfhocail a chumadh.