22 An té a ídíonn é féin le barr náire,déanann sé amhlaidh ar son tuairim duine bhaoth.
23 An té a thugann gealltanas do chara trí náire,déanann sé namhaid dó féin in aisce.
24 Máchail ghránna ar dhuine an t‑éitheachach bíonn sé i gcónaí ar bhéal na n‑ainbhiosán.
25 Is fearr gadaí ná bréagaire buan;ach tá an tubaiste i ndán dóibh araon.
26 Is gránna é nós an bhréagaire,agus ní scarann a náire leis go brách.
27 Cuireann an saoi é féin chun cinn lena bhriathra;tabharfaidh an duine ciallmhar taitneamh do fhlatha.
28 An té a shaothraíonn an talamh, beidh fómhar fial aige; 29 agus an té a thugann taitneamh do fhlatha, maithfear a choir dó.