17 Bíodh do ghol go goirt agus d'olagón géar;comhlíon an caoineadh mar is dual don mharbh,ar feadh lae nó dhó le heagla casaoide,agus ansin glac le sólás de bharr do bhróin;
18 Óir d'fhéadfadh bás a theacht ón mbrón,agus cuireann brón an chroí as don neart.
19 Maireann brón leis an donasagus goilleann saol ainnis ar an gcroí.
20 Ná scaoil an dólás isteach i do chroi,ach tiomáin chun siúil é, ag cuimhneamh duit ar do chríocha déanacha.
21 Ná déan dearmad de nach bhfuil filleadh i ndán;ní fhóireann tú ar an marbh, agus déanann tú díobháil duit féin.
22 “Cuimhnigh ar mo chinniúint; is mar sin a bheidh i do chás féin;inné mise, inniu tusa.”
23 Nuair a théann an marbh chun suain téadh a chuimhneachán chun suain chomh maith;glac le sólás ina thaobh nuair a imíonn an dé as.