21 Ná déan dearmad de nach bhfuil filleadh i ndán;ní fhóireann tú ar an marbh, agus déanann tú díobháil duit féin.
22 “Cuimhnigh ar mo chinniúint; is mar sin a bheidh i do chás féin;inné mise, inniu tusa.”
23 Nuair a théann an marbh chun suain téadh a chuimhneachán chun suain chomh maith;glac le sólás ina thaobh nuair a imíonn an dé as.
24 Tá eagna an scríobhaí ag brath ar shaoire ó obair;an té atá ar bheagán cúraim, éireoidh sé eagnaí.
25 Conas a d'éireodh fear an chéachta eagnaí,agus gurb é sá an bhroid a ábhar maite,go seolann sé ba agus go mbíonn sé gafa ina mbun,agus gur eallach amháin a ábhar cainte?
26 Bíonn a chroí dírithe ar scríoba a threabhadh,agus é gafa le beathú a chuid beithíoch.
27 Mar an gcéanna le gach ceardaí agus máistir ceirde;bíonn sé ag obair leis de lá agus d'oíche;lucht greanta séalaí, bíonn gach duine díobh cíocrachchun gréasáin nua a cheapadh;caitheann sé a dhúthracht ag tarraingt íomhá beoga,agus sé a chúram an clabhsúr a chur ar a shaothar.