2 Ag éirí di fógraíonn an ghrian ag cur chun bealaigh:“Is iontach an t‑éacht é saothar an té is Airde!”
3 Um mheán lae loisceann sí an talamh,agus cé a d'fhéadfadh seasamh in aghaidh a bladhma.
4 Ní mór don té atá ag freastal ar shorn oibriú i dteas loiscneach,ach dónn an ghrian na sléibhte a thrí oiread sin;séideann sí soinneáin tine,agus dallann sí na súile le gathanna geala.
5 Is mór é an Tiarna a rinne í,agus siúd ar a cúrsa í le hordú uaidh.
6 Rinne sé an ghealach freisin, nach ndéanann faillí ar a trátha,leis na míonna a mharcáil agus le bheith ina comhartha síoraí.
7 An ghealach, an lóchrann a théann ar gcúl tar éis a láin,is í is comhartha do na féilte.
8 Is uaithi a fhaigheann an mhí a hainm [san Eabhrais],agus is éachtach mar a thagann inti ina réim;brat sluaite na spéire í,agus í ag taitneamh i stua na spéire.