20 Séideann an ghaoth fhuar aduaidh,agus leathann an sioc ar an uisce;luíonn sé ar gach linn uisce,agus cuireann an t‑uisce uime é mar lúireach.
21 Slugann sé na sléibhte agus loisceann an díthreabh;agus feonn sé na fáis mar a dhéanfadh tine.
22 Is gearr an mhoill ar an gceo gach ní a leigheas,agus nuair a thagann an drúcht cneasaíonn sé deasca an bhrothaill.
23 Le barr gliocais cheansaigh sé an duibheagán,agus phlandaigh oileáin air.
24 Déanann lucht seolta ar muir cur síos ar a gábha,agus líonann a dtuairiscí ár gcluasa le hiontas.
25 Mar tá iontais agus éachtaí inti,gach sórt ainmhí agus míola móra mara.
26 Is dá bharr a bhíonn [gach ní ina cheart],agus trína bhriathar a chothaítear gach ní.