25 ယောဟန်သည် တစ်ဘဝတာ တာဝန်ပြီးစီးတော့မည့်အချိန်၌ ‘သင်တို့သည် ငါ့ကို မည်သူဖြစ်သည်ဟု ထင်မှတ်ကြသနည်း။ ငါသည် ထိုအရှင်မဟုတ်။ ထိုအရှင်သည် ငါ့နောက်တွင်ကြွလာတော်မူ၏။ ထိုအရှင်၏ခြေမှ ခြေနင်းတော်ကြိုးကိုဖြေပေးရန်ပင် ငါသည် မထိုက်တန်’ဟု ဆို၏။
26 အာဗြဟံ၏အမျိုးအနွယ်ဝင်ဖြစ်သူများနှင့် သင်တို့ထဲမှ ဘုရားသခင်ကိုကြောက်ရွံ့သောညီအစ်ကိုတို့၊ ဤကယ်တင်ခြင်းသတင်းစကားသည် ငါတို့ထံသို့ ပေးပို့ခြင်းခံရ၏။
27 ဂျေရုဆလင်မြို့တွင်နေထိုင်သောသူများနှင့် သူတို့၏အကြီးအကဲများသည် ထိုအရှင်ကိုလည်းကောင်း၊ ဥပုသ်နေ့တိုင်းဖတ်ကြားသည့် ပရောဖက်တို့၏စကားကိုလည်းကောင်း မသိနားမလည်ကြ၍ ထိုအရှင်ကို ပြစ်ဒဏ်စီရင်ခြင်းအားဖြင့် ထိုစကားတို့ကို ပြည့်စုံစေကြ၏။
28 သူတို့သည် ကိုယ်တော်၌ သေဒဏ်ချမှတ်နိုင်သည့်ပြစ်မှုတစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ မတွေ့သော်လည်း ကိုယ်တော်ကိုကွပ်မျက်ရန် ပိလတ်မင်းအား တောင်းဆိုကြ၏။
29 ဤသို့ဖြင့် ကိုယ်တော်ကိုရည်ညွှန်း၍ ရေးထားသောအရာအားလုံးတို့ကို ပြုကြပြီးသောအခါ အလောင်းတော်ကို သစ်တိုင်မှချ၍ သင်္ချိုင်းဂူထဲတွင် သွင်းထားကြ၏။
30 သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ကိုယ်တော်ကို သေသောသူတို့ထဲမှ ထမြောက်စေတော်မူ၏။
31 ကိုယ်တော်သည် ဂါလိလဲနယ်မှ ဂျေရုဆလင်မြို့သို့ မိမိနှင့်အတူလိုက်ပါခဲ့ကြသောသူတို့အား ရက်ပေါင်းများစွာအတွင်း ကိုယ်ထင်ရှားပြတော်မူ၏။ ယခုအခါ ထိုသူတို့သည် လူတို့ရှေ့တွင် ကိုယ်တော်၏သက်သေများဖြစ်ကြ၏။