11 Кой ми е дал по-напред, та да му въздам? Това което е под всичкото небе мое е.
12 Няма да млъкна за удовете му, нито за силата му, Нито за хубавото му устройство.
13 Кой може да открие лицето на дрехата му? Кой може да влезе вътре в двойните му челюсти?
14 Кой може да отвори вратата на лицето му? Зъбите му изоколо са ужасни.
15 Крепките му щитчета са похвалата му, Съединени наедно и цвърсто запечатани:
16 Едното допира до другото Щото ни въздух не може да влезе между тях:
17 Прилепени са едно с друго: Държат се помежду си тъй щото не могат да се отделят.