2 Mendiak jaio baino lehen, lurra eta mundua sortu baino lehen,Jainko zara zu betidanik eta betiko.
3 Gizakia hauts bihurtzen duzu,esanez: «Itzul lehenera, gizakiok!»
4 Bai, mila urte zuretzat atzo igaro zen egunaren pareko,gau-ordu baten pareko.
5 Hor daramatzazu gizakiak, goizaldean ametsak bezala;belarra bezala ernetzen dira:
6 goizean erne eta loratzen;arratsaldean, berriz, zimeldu eta ihartzen.
7 Zure haserreak akiturik gauzka, zure suminak ikara bizian.
8 Zeure aurrean ipini dituzu gure erruak,zeure begi-argitan gure bekatu ezkutuak.