11 и виде отворено небо и некаков сад како големо платно да слегува и се спушта со своите четири краишта на земјата.
12 Во него беа сите четвороножни животни, и земни лазачи, и небесни птици.
13 И еден глас му рече: „Стани, Петре, заколи и јади!”
14 А Петар рече: „Никако, Господи, зашто уште никогаш не сум јал нешто погано и нечисто!”
15 И гласот повторно му се јави: „Она што Бог го очистил, ти не наречувај го погано!”
16 И тоа се случи трипати, и садот веднаш беше земен на небо.
17 И додека Петар беше во недоумение во себе, што би можело да значи видението, што го виде; ете, луѓето испратени од Корнелиј, откако се распрашаа за Симоновата куќа, застанаа пред вратата,