1 Во оној ден стана и големо гонење против црквата во Ерусалим; и сите, освен апостолите се распрснаа по краиштата на Јудеја и Самарија.
2 А побожни луѓе го погребаа Стефана и направија голем плач над него.
3 Савле пак ја запустуваше црквата, влегувајќи во куќите, извлекуваше мажи и жени и ги предаваше во темница.
4 Оние кои беа распрснати одеа, проповедувајќи го Словото.
5 Така, Филип дојде во главниот град на Самарија и им го проповедаше Христа.
6 И народот еднодушно внимаваше на Филиповите зборови; и ги слушаше и ги гледаше чудата, што ги правеше.
7 Зашто нечистите духови излегуваа со голема викотница, а мнозина фатени и хроми беа исцелени.
8 И стана голема радост во оној град.
9 А порано во тој град се наоѓаше еден човек, по име Симон, кој правеше магии и го зачудуваше самарискиот народ, зборувајќи за себе дека е нешто големо;
10 овој го слушаа сите од мал до голем, велејќи: „Овој е голема Божја сила.”
11 А го слушаа затоа што долго време ги восхитуваше со своите магии.
12 А кога му поверуваа на Филипа, кој го проповедаше Евангелието за Божјото Царство и за името на Исуса Христа, се крштаваа мажите и жените.
13 И самиот Симон поверува и откако беше крстен, продолжи со Филипа, гледајќи ги знаците и големите сили што се збиднуваа, се восхитуваше.
14 А кога апостолите, кои беа во Ерусалим, чуја дека Самарија го прими Божјото слово, им ги испратија Петра и Јована,
15 кои слегоа и се помолија за нив, за да Го примат Светиот Дух,
16 зашто уште ни на еден од нив не беше слегол, а само беа крстени во името на Господа Исуса.
17 Тогаш ги положија рацете на нив и тие Го примија Светиот Дух.
18 А кога Симон виде дека Светиот Дух се дава со полагање на апостолските раце, им понуди сребреници,
19 велејќи: „Дајте ми ја мене таа власт, на кого ќе ги положам рацете, да Го прими Светиот Дух!”
20 Но Петар му рече: „Нека одат во пропаст твоите сребреници заедно со тебе, зашто си помислил да го добиеш Божјиот дар со сребреници!
21 Нема за тебе ни дел ни учество во оваа работа, зашто твоето срце не е право пред Бога.
22 Затоа, покај се од оваа твоја нечесност и моли Го Господа да ти ја прости помислата на твоето срце.
23 Зашто гледам дека си во горчлива жолчка и во оковите на неправдата.
24 А Симон во одговор рече: „Молете Му се вие на Господа за мене, за да не ме најде ништо од она што рековте!”
25 Тие пак, откако посведочија и го кажаа Господовото слово, се вратија во Ерусалим, проповедувајќи им го Евангелието на многу самариски села.
26 И Господов ангел му рече на Филипа: „Стани и оди кон југ, по патот што се спушта од Ерусалим кон Газа, и тој е пуст.
27 Тој стана и отиде. И ете, маж Етиопец - скопеник, дворјанин на етиопската царица Кандакија, кој беше одговорен над целата и ризница, а беше дошол во Ерусалим да се поклони,
28 и на враќање, седеше во својата кола и го читаше пророкот Исаија.
29 А Духот му рече на Филипа: „Приближи се и придружувај ја колата!”
30 Кога Филип притрча и чу дека оној го чита пророкот Исаија, и рече: „Го разбираш ли тоа, што го читаш?”
31 Тој пак рече: „Како би можел да разберам, ако некој не ме упати!” И го повика Филипа да се качи и да седне со него.
32 А местото од Писмото, што го читаше, беше ова: „Беше одведен како овца на колење; и како што јагнето е немо пред оној, кој го стриже, така не ја отвори Својата уста.
33 Во Неговото понижување Му беше укинат судот. Кој ќе го изброи Неговото поколение? зашто Неговиот живот се зема од земјата.”
34 Тогаш Етиопјанецот во одговор му рече на Филипа: „Те молам, за кого го вели ова пророкот? За себе или за некој друг?”
35 А Филип ја отвори устата и почнувајќи од тоа Писмо, му проповедаше за Исуса.
36 А кога патувајќи дојдоа до некоја вода, Етиопјанецот рече: „Еве вода! Што ми пречи да се крстам?”
37 А Филип рече: „Ако веруваш од сè срце - можеш.” Тој одговори и рече: „Верувам дека Исус Христос е Божји Син.”
38 И заповеда да застане колата, и двајцата - Филип и Етиопјанецот - слегоа во водата. И го крсти.
39 А кога излегоа од водата, Господовиот Дух го зеде Филипа, и Етиопјанецот веќе не го виде. Но продолжи радосно по својот пат.
40 А Филип се најде во Азот, а потоа, поминувајќи го проповедаше Евангелието, по сите градови додека не дојде во Ќесарија.