24 но Бог Го ослободи од смртните болки и Го подигна, зашто не беше можно смртта да Го задржи.
25 Зашто Давид вели за Него: ‘Постојано Го гледам Господа пред себе; Тој ми е оддесно, за да не се поместам.
26 Затоа се развесели моето срце и се зарадува мојот јазик; а и моето тело ќе почива во надеж;
27 зашто нема да ја оставиш мојата душа во Подземјето, ниту ќе дозволиш Твојот Светец да види распаѓање.
28 Ти ми ги покажа патиштата на животот, ќе ме исполниш со веселба пред Своето лице.’
29 Мажи, браќа! Можам да ви речам слободно за патријархот Давид, дека умре и беше погребан и дека неговиот гроб е при нас до денешен ден.
30 Но, бидејќи беше пророк и зашто знаеше дека Бог му вети со заклетва, дека од родот на неговите бедра ќе подигне Некого, на неговиот престол,