11 И кога дојде при нас го зеде Павловиот појас, си ги врза рацете и нозете, и рече: „Светиот Дух го вели ова: ‘Човекот, чиј е овој појас, Јудејците, во Ерусалим, така ќе го врзат и ќе го предадат во рацете на народите’.”
12 Кога го чувме тоа, и ние и тамошните жители го молевме да не оди горе во Ерусалим.
13 Тогаш Павле одговори: „Што правите? Зошто плачете и ми го кинете срцето? Јас сум готов не само да бидам врзан, туку и да умрам во Ерусалим за името на Господа Исуса.”
14 И бидејќи не можевме да наговориме, ние молкнавме и рековме: „Нека биде Господовата волја!”
15 По тие денови се приготвивме и отидовме горе во Ерусалим.
16 Со нас тргнаа и некои ученици од Ќесарија и нè одведоа при некој Мнасон, Кипарец, дамнашен ученик, за да бидеме негови гости.
17 Кога стигнавме во Ерусалим, браќата нè примија радосно.