1 „Зашто царството небесно прилега на домаќин, кој излегол наутро рано да изнајми работници за своето лозје.
2 Па, штом се спогоди со работниците по денариј на ден, ги прати во лозјето свое.
3 Потоа, кога излезе околу третиот час и виде други како стојат на пазариштето без работа,
4 им рече: ‚Одете и вие во моето лозје, па што е право, ќе ви дадам.‘ И тие отидоа.
5 Пак излезе околу шестиот и деветтиот час и направи исто.
6 А околу единаесеттиот час одново излезе и најде други, како стојат без работа, и им рече: ‚Зошто стоите тука цел ден без работа?‘
7 Тие му рекоа: ‚Бидејќи никој не нѐ повика.‘ А тој им рече: ‚Одете во моето лозје. И што е право ќе добиете‘.