39 Оддалечувајќи се малку, падна на лицето свое; се молеше и говореше: „Оче Мој, ако е можно, нека Ме одмине оваа чаша; но, не како Јас што сакам, туку како Ти.“
40 Па дојде кај учениците и ги затече како спијат, и му рече на Петар: „Толку ли не можевте еден час да останете со Мене будни!?
41 Бидете будни и молете се, за да не паднете во искушение: духот е бодар, но телото е слабо.“
42 Пак и по втор пат отиде и се помоли, говорејќи: „Оче Мој, ако не може да ме одмине оваа чаша без да ја пијам, нека биде волјата Твоја!“
43 Кога дојде, пак ги најде како спијат, зашто очите им беа натежнале.
44 Откако ги остави, отиде и се помоли по третпат, изговарајќи ги истите зборови.
45 Тогаш пак дојде кај учениците Свои и им рече: „Сѐ уште спиете и почивате! Ете, наближи часот и Синот Човечки се предава во рацете на грешниците.