5 byr yw gorfoledd y drygionus,ac am gyfnod yn unig y pery llawenydd yr annuwiol.
6 Er i'w falchder esgyn i'r uchelder,ac i'w ben gyffwrdd â'r cymylau,
7 eto derfydd am byth fel ei dom ei hun,a dywed y rhai a'i gwelodd, ‘Ple mae ef?’
8 Eheda ymaith fel breuddwyd, ac ni fydd yn bod;fe'i hymlidir fel gweledigaeth nos.
9 Y llygad a'i gwelodd, ni wêl mohono mwy,ac nid edrych arno yn ei le.
10 Cais ei blant ffafr y tlawd,a dychwel ei ddwylo ei gyfoeth.
11 Y mae ei esgyrn sy'n llawn egniyn gorwedd gydag ef yn y llwch.