25 yna bydd ei gnawd yn iachach nag erioed,wedi ei adfer fel yr oedd yn nyddiau ei ieuenctid.
26 Bydd yn gweddïo ar Dduw, ac yntau'n ei wrando;bydd yn edrych ar ei wyneb mewn llawenydd,gan ddweud wrth eraill am ei gyfiawnhad
27 a chanu yn eu gŵydd, a dweud,‘Pechais, gan droi oddi wrth uniondeb,ond ni chyfrifwyd hyn yn f'erbyn;
28 gwaredodd f'einioes rhag mynd i'r pwll,ac fe wêl fy mywyd oleuni.’
29 “Gwna Duw hyn i gyd i feidrolynddwywaith, ie deirgwaith;
30 fe adfer ei einioes o'r pwll,er mwyn iddo gael gweld goleuni bywyd.
31 Ystyria, Job, a gwrando arnaf;bydd dawel ac mi lefaraf.