7 Gee, fraag halt d Vicher, däß s dyr s lernend; gee zo de Vögl, däß s dyr s sagnd!
8 An d Erdn kanst di gleichfalls wenddn, old pröblt s bei de Fisch in n Mör!
9 Däß dös yn n Herrn sein Hand haat bschaffen, sait d Uret üns doch gleichsam selbn!
10 In seiner Hand ligt allss Beseelte; in seiner Macht ruet ieder Mensch.
11 Hinlosn werd myn wol non derffen! I prüef ja aau mein Speis, wie s schmöckt.
12 Göbnd weisse Haar yllain schoon Weisheit? Ob d Ölttn selbn schoon öbbs bedeutt?
13 Wenn Weisheit wer haat, ist s dyr Herrgot. Er haat de Gwalt, waiß, wie myn s nutzt.