4 Du haast ien s Hirn ausgschaltt, drum rödnd s so bloed. I glaaub, dyrfür gaast ien d Signumft nit göbn.
5 Freund taetnd s ainn preisgöbn; dös kan nit guet geen. Büessn gaand s ienerne Naachkemmen non.
6 Bizaichen bin i für n Herrgot seinn Grimm. Laibn mueß i, däß s myr eyn s Gsicht speibnd allsand.
7 Seghn tue i kaaum non, yso nimmt s mi her. Gsteiff mag i gwösn sein; s ist alss lang vorbei.
8 D Höndd über n Kopf schlagt dyr Frumme drob zamm: 'Nän, haet s diend lieber aynn Sauhund dyrwischt!'
9 Dennert bleibnd Frumme yn ienern Wög treu. 'Mein, durch öbbs Sölchers', sagnd s, 'müess myr halt durch.'
10 Alsdann, von mir aus, ietz packtß wider an! I glaaub zwaar nit, däß non Gscheids recht vil kimmt.