1 Und wider aynmaal kaamend d Himmlswösn bei n Trechtein zamm, und dyr Antsacher war aau wider dyrbei.
2 Daa gfraagt n dyr Herr: "So, wo kimmst n naacherd +ietz her?" Dyr Antsacher gantwortt yn n Trechtein: "Auf dyr Erdn bin i halt umaynand, hinum und herum."
3 Dyr Trechtein gfraagt önn Antsacher weiter: "Und; haast +gschaugt, was mein Knecht Hieb tuet? Aynn Sölchern finddst kainn Zwaittn auf dyr Erdn; wirklich kain unrechter Man nit! Frumm ist yr, und s Übl kimmt iem gar nit eyn n Sin. Und yso ist yr blibn, obwolst mi du gögn iem aufghötzt haast, däß i n aane Grund aufarecht."
4 Dyr Antsacher gaab yn n Trechtein an: "Dös beweist gar nix. Allss, was dyr Mensch haat, gibt yr her, wenn myn iem non grad s Löbn laasst.