7 Kain Gramvogl waiß daa abhin, kain Spengl kennt önn Wög.
8 Ys stoltze Wild nit geet n, dyr Leeb schoon zwaimaal nit.
9 Yn n Menschn ist kain Stain z hört. Berg stöllt yr auf n Kopf.
10 Eyn n Föls werdnd Stolln einghaut; wasst daa allss finddst!
11 Er schoppt de Sizbäch zue, finddt yn n Bodm sein Hinterhuet.
12 Doch wie ist n mit dyr Weisheit, und wo finddst d Einsicht gar?
13 Niemdd waiß dö Schicht, wo s lign kännt; nit ist s auf ünsrer Welt.