31 Ja, mainst, dyr Herrgot müesset kemmen: 'I haan aynn Schmarr gmacht, tuet myr laid!
32 I sag dyr s glei, daa muesst myr helffen; dann böglt i s aau wider aus!'?
33 Naach deiner Pfeiff sollt er drum tantzn? Ja, sag s halt glei, dös haast doch gmaint?
34 Allss, was non um ayn Fümferl Hirn haat, Verständdliche von ee, die sagnd:
35 'Bei n Hieb haat s scheint s ietz völlig ausgsötzt; yso ayn Käs, was der verzäpft!
36 Na guet, dann ghoert iem aau nit meerer; zwö löstert yr yso dyrher?
37 Ayn Sünder, und dyrzue non frech sein! An n Herrgot laast yr kain guets Haar.'"