4 Du veit at så har det vore ¬frå eldgamal tid,heilt sidan mennesket ¬vart sett på jorda:
5 Dei gudlause jublar ¬ei lita stund,ein augneblink varer ¬nidingens glede.
6 Om hans hovmod ¬lyfter seg himmelhøgt,og hans hovud reiser seg ¬mot sky,
7 så går han for alltid ¬til grunne som skit;dei som såg han, spør: ¬«Kvar vart det av han?»
8 Han flyg bort som ein draum ¬og finst ikkje meir,han kverv som eit syn om natta.
9 Auga som såg han, ¬ser han ikkje lenger,han er aldri meir å sjå ¬på sin heimstad.
10 Hans born må be ¬småkårsfolk om hjelp;og sjølv må han gje ¬sin rikdom attende.