3 Å, visste eg berrekorleis eg kunne finna hanog koma fram ¬for hans kongsstol.
4 Då la eg fram for han mi sakog fylte min munn ¬med gode grunnar.
5 Då fekk eg vita ¬kva han ville svara,og skjøna ¬kva han ville seia meg.
6 Ville han strida mot meg ¬med si store makt?Å nei, han ville nok høyra ¬på meg.
7 Så drøfte eg ærleg mi sak ¬med hanog berga min rett for alltid.
8 Men går eg mot aust, ¬så er han ikkje der,og mot vest, ¬så merkar eg han ikkje.
9 Går eg mot nord, ¬ser eg ikkje kva han gjer,snur eg mot sør, ¬får eg ikkje auga på han.