14 Før dagen renn, ¬står drapsmannen oppog slår i hel ein fattig stakkar.Om natta er tjuven på ferde.
15 Horkaren ventar på skumringa.Han seier: ¬«Det er ingen som ser meg,»og så løyner han andletet.
16 I mørkret gjer tjuvane innbrot;dei stengjer seg inne om dagen,for dei vil ikkje vita av ljoset.
17 Kolmørkret er for dei ¬som ein morgon,dei kjenner alt ¬som skræmer i mørkret.
18 Men brått vert dei borte ¬som på vatnet.Forbanna er deira lut i landet,ingen tek vegen til vingardane.
19 Turk og hete tek snøvatnet bort,dødsriket sluker ¬den som syndar.
20 Mor hans gløymer han,makken godtgjer seg med han,og ingen minnest han meir.Vondskapen knekkjest som ¬eit tre.