14 Dei kjem ¬som gjennom ei vid rivne,mellom ruinar velt dei fram.
15 Redsler har kome over meg,mi ære vert bortsopt ¬som av vinden,mi hjelp kverv som ei sky.
16 No er mi livskraft borte,vonde dagar må eg smaka.
17 Om natta vert mine bein ¬gjennombora,og min verk stilnar ikkje.
18 Gud tek tak i min klednad ¬med kraftog snører han om meg ¬som ein skjortekrage.
19 Han har støytt meg ned i søla,eg har vorte ¬som mold og oske.
20 Eg ropar til deg, ¬men du svarar ikkje;eg står der, ¬og du berre ser på meg.