27 då lét eg meg aldri dåratil å hylla dei med løynlege ¬kyss.
28 Nei, det hadde vore ¬ei misgjerningsom førte til straff;då hadde eg fornekta Gud ¬i det høge.
29 Har eg gledt meg ¬over min fiendes falleller jubla når ulukka råka han?
30 Eg lét aldri min munn ¬få synda såat eg forbanna han ¬og ynskte han døden.
31 Mitt husfolk kan sanneleg seia:«Fekk ikkje alle eta seg metteav kjøtet på hans bord?»
32 Og aldri laut ein framand liggjautfor mitt hus om natta;eg opna dørene for farande folk.
33 Har eg løynt mine synder ¬så som folk har for skikk,og gøymt mi skuld ved barmen,