7 Det byd meg imot ¬å røra ved slikt,det er som å eta utskjemd mat.
8 Å, om mi bøn vart høyrd,om Gud ville oppfylla mi von!
9 Gjev han sette seg føre ¬å knusa meg,lyfte si hand ¬og skar av min livstråd!
10 Då hadde eg likevel trøystog kunne hoppa av glede ¬i nådelaus pine.For eg har ikkje fornekta ¬orda åt Den Heilage.
11 Har eg kraft til å halda ut,har eg eit mål å sjå fram til,så eg kan venta med tolmod?
12 Er eg så sterk som stein,har eg ein kropp av bronse?
13 Nei, eg kan ikkje hjelpa ¬meg sjølv,og mi von om berging er ute.