11 и го виде небото отворено и некаков сад како слегува кон него, сличен на некое големо платниште, врзано за четирите краишта, и се спушташе на земјата.
12 Во него имаше секакви четириножни животни, ѕверови, влекачи земни и птици небески.
13 И дојде глас кон него: „Петре, стани, заколи и јади!“
14 А Петар рече: „Никако, Господи, зашто никогаш не сум јадел погано или нечисто.“
15 И повторно дојде глас кон него: „Она што Бог го очистил, ти не го сметај за нечисто!“
16 Тоа се повтори трипати, а садот пак се крена кон небото.
17 И додека Петар беше во недоумица што значи тоа видение што го виде, ете ги луѓето, испратени од Корнилиј, кои откако се распрашаа и го најдоа домот на Симон, застанаа пред портата.