8 па, откако им кажа сѐ, ги прати во Јопија.
9 Утредента, додека тие патуваа и наближуваа до градот, Петар околу шестиот час се качи на рамниот покрив од куќата да се помоли.
10 И бидејќи беше огладнел, сакаше нешто да јаде; а додека му приготвуваа, тој падна во занес,
11 и го виде небото отворено и некаков сад како слегува кон него, сличен на некое големо платниште, врзано за четирите краишта, и се спушташе на земјата.
12 Во него имаше секакви четириножни животни, ѕверови, влекачи земни и птици небески.
13 И дојде глас кон него: „Петре, стани, заколи и јади!“
14 А Петар рече: „Никако, Господи, зашто никогаш не сум јадел погано или нечисто.“