4 А Петар почна да им расправа за сѐ по ред, велејќи:
5 „Јас бев во градот Јопија, и, додека се молев, во занес здогледав видение: од небото слегуваше некаков сад, како некое платниште, врзано за четирите краишта, и дојде дури до мене.
6 Откако погледав во него и го разгледав, видов четириножни земни животни, ѕверови, влекачи и птици небески.
7 И чув глас што ми зборуваше: ‚Стани Петре, заколи и јади!‘
8 Јас, пак, реков: ‚Не, Господи, зашто ништо погано или нечисто никогаш не влегло во устата моја.‘
9 А гласот од небото повторно проговори и рече: ‚Она што Бог го очистил, ти не го сметај за погано!‘
10 Тоа се повтори трипати; и пак се крена на небото.