2 Таму имаше еден човек, сакат уште од раѓање. Него го носеа секој ден и го поставуваа пред портата на храмот наречена Красна, за да проси милостина од оние што влегуваа во храмот.
3 Тој, кога ги здогледа Петар и Јован кои сакаа да влезат во храмот, запроси милостина и од нив.
4 А Петар, заедно со Јован, го впери кон него погледот и му рече: „Погледни во нас!“
5 И тој ги гледаше внимателно, очекувајќи да добие нешто од нив.
6 Но Петар рече: „Сребро и злато јас немам, а што имам, тоа ти давам: во името на Исус Христос од Назарет стани и оди!“
7 И само што го фати за десната рака, го исправи, а нему веднаш му се зацврснаа стапалата и глуждовите;
8 па скокна, се исправи и почна да оди. Тогаш влезе во храмот заедно со нив скокајќи и фалејќи Го Бога.