12 “Fab dyn, cod alarnad am frenin Tyrus a dywed wrtho, ‘Fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW:Yr oeddit yn esiampl o berffeithrwydd,yn llawn doethineb, a pherffaith dy brydferthwch.
13 Yr oeddit yn Eden, gardd Duw,a phob carreg werthfawr yn d'addurno—rhuddem, topas ac emrallt,eurfaen, onyx a iasbis,saffir, glasfaen a beryl,ac yr oedd dy fframiau a'th gerfiadau i gyd yn aur;ar ddydd dy eni y paratowyd hwy.
14 Fe'th osodais gyda cherwb gwarcheidiol wedi ei eneinio;yr oeddit ar fynydd sanctaidd Duw,ac yn cerdded ymysg y cerrig tanllyd.
15 Yr oeddit yn berffaith yn dy ffyrdd o ddydd dy eni,nes darganfod drygioni ynot.
16 Fel yr amlhaodd dy fasnach fe'th lanwyd â thrais,ac fe bechaist.Felly fe'th fwriais allan fel peth aflan o fynydd Duw,ac esgymunodd y cerwb gwarcheidiol dio fysg y cerrig tanllyd.
17 Ymfalchïodd dy galon yn dy brydferthwch,a halogaist dy ddoethineb er mwyn d'ogoniant;lluchiais di i'r llawr,a'th adael i'r brenhinoedd edrych arnat.
18 Trwy dy droseddau aml, ac anghyfiawnder dy fasnach,fe halogaist dy gysegrleoedd;felly gwneuthum i dân ddod allan ohonot a'th ysu,a'th wneud yn lludw ar y ddaear yng ngŵydd pawb oedd yn edrych.