4 Rhof fachau yn dy safn,a gwneud i bysgod dy afonydd lynu wrth gen dy groen;tynnaf di i fyny o ganol dy afonyddgyda'u holl bysgod yn glynu wrth gen dy groen.
5 Fe'th fwriaf i'r anialwch, ti a holl bysgod dy afonydd;syrthi ar wyneb y ddaear heb dy gasglu na'th gladdu;rhof di'n fwyd i'r anifeiliaid gwylltion a'r adar.
6 Yna bydd holl drigolion yr Aifft yn gwybod mai myfi yw'r ARGLWYDD, oherwydd iti fod yn ffon o frwyn i dŷ Israel.
7 Pan gydiodd yr Aifft ynot â'i law, torraist eu hysgwyddau a'u niweidio; pan bwysodd arnat, torraist ac ysigo eu llwynau.
8 Felly fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW: Yr wyf am ddwyn cleddyf arnat a thorri ymaith ohonot ddyn ac anifail; bydd gwlad yr Aifft yn anrhaith ac yn ddiffeithwch.
9 Yna byddant yn gwybod mai myfi yw'r ARGLWYDD. Oherwydd iti ddweud, “Myfi biau'r Neil, myfi a'i gwnaeth”,
10 am hynny yr wyf yn dy erbyn ac yn erbyn dy afonydd, a gwnaf wlad yr Aifft yn ddiffeithwch llwyr ac yn dir anrheithiedig o Migdol hyd Aswan, hyd derfyn Ethiopia.