1 “Y mae pechod Jwda wedi ei ysgrifennu â phin haearn,a'i gerfio â blaen adamant ar lech eu calon,
2 ac ar gyrn eu hallorau i atgoffa eu plant.Y mae eu hallorau a'u pyst wrth ymyl prennau gwyrddlas ar fryniau uchel,
3 yn y mynydd-dir a'r meysydd.Gwnaf dy gyfoeth a'th drysorau yn anrhaith,yn bris am dy bechod trwy dy holl derfynau.
4 Gollyngi o'th afael yr etifeddiaeth a roddais i ti,a gwnaf i ti wasanaethu dy elynion mewn gwlad nad adwaenost,canys yn fy nicter cyneuwyd tân a lysg hyd byth.”
5 Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD:“Melltigedig fo'r sawl sydd â'i hyder mewn meidrolyn,ac yn gwneud cnawd yn fraich iddo,ac yn gwyro oddi wrth yr ARGLWYDD.
6 Bydd fel prysgwydd yn y diffeithwch;ni fydd yn gweld daioni pan ddaw.Fe gyfanhedda fannau moelion yr anialwch,mewn tir hallt heb neb yn trigo ynddo.