1 Daeth gair yr ARGLWYDD ataf a dweud,
2 “Dos, a chyhoedda yng nghlyw Jerwsalem, a dywed:“ ‘Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD:Cofiaf di am dy deyrngarwch yn dy ieuenctid,ac am dy serch yn ddyweddi,ac am iti fy nghanlyn yn y diffeithwch,mewn tir heb ei hau.
3 Yr oedd Israel yn gysegredig i'r ARGLWYDD,ac yn flaenffrwyth ei gnwd.Euog oedd pwy bynnag a'i bwytaodd;daeth dinistr arno,’ ” medd yr ARGLWYDD.
4 Clywch air yr ARGLWYDD, O dŷ Jacob, a holl deuluoedd tŷ Israel.
5 Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD:“Pa fai a gafodd eich hynafiaid ynof, i ymbellhau oddi wrthyf,i rodio ar ôl oferedd, a mynd yn ofer?
6 Ni ddywedasant, ‘Ple mae'r ARGLWYDD a'n dygodd i fyny o'r Aifft,a'n harwain yn y diffeithwch,mewn tir anial, llawn o dyllau,tir sychder a thywyllwch dudew,tir nas troediwyd erioed, ac na thrigodd neb ynddo?’
7 Dygais chwi i wlad gnydfawr,i fwyta ei ffrwyth a'i daioni;ond daethoch i mewn a halogi fy nhir,a gwneud fy etifeddiaeth yn ffieidd-dra.
8 Ni ddywedodd yr offeiriaid, ‘Ple mae'r ARGLWYDD?’Ni fu i'r rhai oedd yn trin y gyfraith f'adnabod,a throseddodd y bugeiliaid yn f'erbyn;proffwydodd y proffwydi trwy Baal, gan ddilyn pethau dilesâd.”
9 “ ‘Am hyn, fe'ch cyhuddaf drachefn,’ medd yr ARGLWYDD,‘gan gyhuddo hefyd blant eich plant.
10 Tramwywch drwy ynysoedd Chittim ac edrychwch;anfonwch i Cedar, ystyriwch a gwelwch a fu'r fath beth.
11 A fu i unrhyw genedl newid ei duwiau,a hwythau heb fod yn dduwiau?Ond rhoddodd fy mhobl eu gogoniant yn gyfnewid am bethau dilesâd.
12 O nefoedd, rhyfeddwch at hyn;arswydwch, ac ewch yn gwbl ddiffaith,’ medd yr ARGLWYDD.
13 ‘Yn wir, gwnaeth fy mhobl ddau ddrwg:fe'm gadawsant i, ffynnon y dyfroedd byw,a chloddio iddynt eu hunain bydewau,pydewau toredig, na allant ddal dŵr.’ ”
14 “Ai caethwas yw Israel? Neu a anwyd ef yn gaeth?Pam, ynteu, yr aeth yn ysbail?
15 Rhuodd y llewod a chodi eu llais yn ei erbyn.Gwnaethant ei dir yn ddiffaith,a'i ddinasoedd yn anghyfannedd heb drigiannydd.
16 Hefyd, torrodd meibion Noff a Tahpanhes dy gorun.
17 Oni ddygaist hyn arnat dy hun,trwy adael yr ARGLWYDD dy Dduwpan oedd yn d'arwain yn y ffordd?
18 Yn awr, beth a wnei di yn mynd i'r Aifft,i yfed dyfroedd y Neil,neu'n mynd i Asyria, i yfed dyfroedd yr Ewffrates?
19 Fe'th gosbir gan dy ddrygioni dy hun,a'th geryddu gan dy wrthgiliad.Ystyria a gwêl mai drwg a chwerwyw i ti adael yr ARGLWYDD dy Dduw,a pheidio â'm hofni,” medd yr Arglwydd, DUW y Lluoedd.
20 “Erstalwm yr wyt wedi torri dy iau a dryllio dy rwymau,a dweud, ‘Ni wasanaethaf’.Canys ar bob bryn uchel a than bob pren gwyrddlas,plygaist i buteinio.
21 Plennais di yn winwydden bêr, o had glân pur;sut ynteu y'th drowyd yn blanhigyn afrywiog i mi,yn winwydden estron?
22 Pe bait yn ymolchi â neitr, a chymryd llawer o sebon,byddai ôl dy gamwedd yn aros ger fy mron,” medd yr ARGLWYDD.
23 “Sut y gelli ddweud, ‘Nid wyf wedi fy halogi, na mynd ar ôl Baalim?’Gwêl dy ffordd yn y glyn; ystyria beth a wnaethost.Camel chwim ydwyt, yn gwibio'n ddi-drefn yn ei llwybrau;
24 asen wyllt, a'i chynefin yn yr anialwch,yn ei blys yn ffroeni'r gwynt.Pwy a atal ei nwyd?Ni flina'r un sy'n ei chwennych;fe'i cânt yn ei hamser.
25 Cadw dy droed rhag noethni, a'th lwnc rhag syched.Ond dywedaist, ‘Nid oes gobaith.Mi gerais estroniaid ac ar eu hôl hwy yr af.’ ”
26 “Fel cywilydd lleidr wedi ei ddal y cywilyddia tŷ Israel—hwy, eu brenhinoedd, a'u tywysogion,eu hoffeiriaid a'u proffwydi.
27 Dywedant wrth bren, ‘Ti yw fy nhad’,ac wrth garreg, ‘Ti a'm cenhedlodd’.Troesant ataf wegil, ac nid wyneb;ond yn awr eu hadfyd dywedant, ‘Cod, achub ni’.
28 Ple mae dy dduwiau, a wnaethost iti?Boed iddynt hwy godi os gallant dy achub yn awr dy adfyd.Oherwydd y mae dy dduwiau mor niferus â'th ddinasoedd, O Jwda.
29 Pam yr ydych yn dadlau â mi?Rydych wedi gwrthryfela yn f'erbyn, bawb ohonoch,” medd yr ARGLWYDD.
30 “Yn ofer y trewais eich plant; ni dderbyniant gerydd.Y mae eich cleddyf wedi difa'ch proffwydi, fel llew yn rheibio.
31 Chwi genhedlaeth, ystyriwch air yr ARGLWYDD.Ai anialwch a fûm i Israel, neu wlad tywyllwch?Pam y dywed fy mhobl, ‘Yr ydym ni'n rhydd;ni ddown mwyach atat ti’?
32 A anghofia geneth ei thlysau, neu briodferch ei rhubanau?Eto y mae fy mhobl wedi fy anghofio i, ddyddiau di-rif.
33 “Mor dda yr wyt yn dewis dy ffordd i geisio cariadon,gan ddysgu dy ffyrdd hyd yn oed i ferched drwg.
34 Cafwyd ym mhlygion dy wisg waed einioes tlodion diniwed—ac nid yn torri i mewn y deliaist hwy—
35 ond er hyn i gyd, yr wyt yn dweud, ‘Rwy'n ddieuog; fe dry ei lid oddi wrthyf.’Ond wele, fe'th ddygaf i farn am iti ddweud, ‘Ni phechais.’
36 Mor ddi-hid wyt yn newid dy ffordd;fe'th gywilyddir gan yr Aifft, fel y cywilyddiwyd di gan Asyria.
37 Doi allan oddi yno hefyd, a'th ddwylo ar dy ben,oherwydd gwrthoda'r ARGLWYDD y rhai yr ymddiriedi ynddynt, ac ni lwyddi drwyddynt.”