2 ac ar gyrn eu hallorau i atgoffa eu plant.Y mae eu hallorau a'u pyst wrth ymyl prennau gwyrddlas ar fryniau uchel,
3 yn y mynydd-dir a'r meysydd.Gwnaf dy gyfoeth a'th drysorau yn anrhaith,yn bris am dy bechod trwy dy holl derfynau.
4 Gollyngi o'th afael yr etifeddiaeth a roddais i ti,a gwnaf i ti wasanaethu dy elynion mewn gwlad nad adwaenost,canys yn fy nicter cyneuwyd tân a lysg hyd byth.”
5 Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD:“Melltigedig fo'r sawl sydd â'i hyder mewn meidrolyn,ac yn gwneud cnawd yn fraich iddo,ac yn gwyro oddi wrth yr ARGLWYDD.
6 Bydd fel prysgwydd yn y diffeithwch;ni fydd yn gweld daioni pan ddaw.Fe gyfanhedda fannau moelion yr anialwch,mewn tir hallt heb neb yn trigo ynddo.
7 Bendigedig yw'r sawl sy'n hyderu yn yr ARGLWYDD,a'r ARGLWYDD yn hyder iddo.
8 Y mae fel pren a blannwyd ar lan dyfroedd,yn gwthio'i wreiddiau i'r afon,heb ofni gwres pan ddaw, a'i ddail yn ir;ar dymor sych ni phrydera, ac ni phaid â ffrwytho.