8 Y mae fel pren a blannwyd ar lan dyfroedd,yn gwthio'i wreiddiau i'r afon,heb ofni gwres pan ddaw, a'i ddail yn ir;ar dymor sych ni phrydera, ac ni phaid â ffrwytho.
9 “Y mae'r galon yn fwy ei thwyll na dim,a thu hwnt i iachâd; pwy sy'n ei deall hi?
10 Ond yr wyf fi, yr ARGLWYDD, yn chwilio'r galonac yn profi cymhellion,i roi i bawb yn ôl eu ffyrddac yn ôl ffrwyth eu gweithredoedd.”
11 Fel petrisen yn crynhoi cywion nas deorodd,y mae'r sawl sy'n casglu cyfoeth yn anghyfiawn;yng nghanol ei ddyddiau bydd yn ei adael ef,a bydd ei ddiwedd yn ei ddangos yn ynfyd.
12 Gorsedd ogoneddus, ddyrchafedig o'r dechreuad,dyna fan ein cysegr ni.
13 O ARGLWYDD, gobaith Israel,gwaradwyddir pawb a'th adawa;torrir ymaith oddi ar y ddaear y rhai sy'n troi oddi wrthyt,am iddynt adael yr ARGLWYDD, ffynnon y dyfroedd byw.
14 Iachâ fi, O ARGLWYDD, ac fe'm hiacheir;achub fi, ac fe'm hachubir;canys ti yw fy moliant.