17 Fel gwynt y dwyrain y chwalaf hwy o flaen y gelyn;yn nydd eu trychineb dangosaf iddynt fy ngwegil, nid fy wyneb.”
18 A dywedodd y bobl, “Dewch, gwnawn gynllwyn yn erbyn Jeremeia; ni chiliodd cyfarwyddyd oddi wrth yr offeiriad, na chyngor oddi wrth y doeth, na gair oddi wrth y proffwyd; dewch, gadewch inni ei faeddu â'r tafod, a pheidio ag ystyried yr un o'i eiriau.”
19 Ystyria fi, O ARGLWYDD,a chlyw beth y mae f'achwynwyr yn ei ddweud.
20 A ad-delir drwg am dda?Cloddiasant bwll ar fy nghyfer.Cofia imi sefyll o'th flaen,i lefaru'n dda amdanyntac i droi ymaith dy ddig oddi wrthynt.
21 Am hynny rho'u plant i'r newyn,lladder hwy trwy rym y cleddyf;bydded eu gwragedd yn weddwon di-blant,a'u gwŷr yn farw gelain,a'u gwŷr ifainc wedi eu taro â'r cleddyf mewn rhyfel.
22 Bydded i waedd godi o'u tai,am i'r ysbeiliwr ddod yn ddisymwth ar eu gwarthaf;canys cloddiasant bwll i'm dal,a chuddio maglau i'm traed.
23 Ond yr wyt ti, O ARGLWYDD, yn gwybodam eu holl gynllwyn yn f'erbyn, i'm lladd.Paid â maddau iddynt eu camwedd,na dileu eu pechod o'th ŵydd.Bydded iddynt faglu o'th flaen;delia â hwy yn awr dy ddigofaint.