3 “Uda, Hesbon, oherwydd anrheithiwyd Ai;gwaeddwch, ferched Rabba,gwisgwch wregys o sachliain,galarwch, rhedwch gan rwygo eich cyrff;canys â Milcom i gaethgludynghyd â'i offeiriaid a'i benaethiaid.
4 Pam yr ymffrosti yn dy ddyffrynnoedd?O ferch anffyddlon, sy'n ymddiried yn ei thrysorau cudd,ac yn dweud, ‘Pwy a ddaw yn fy erbyn?’
5 Yr wyf yn dwyn arswyd arnat,”medd ARGLWYDD Dduw y Lluoedd,“rhag pawb sydd o'th amgylch;fe'ch gyrrir allan, bob un ar ei gyfer,ac ni bydd neb i gynnull y ffoaduriaid.
6 Ac wedi hynny adferaf lwyddiant yr Ammoniaid,” medd yr ARGLWYDD.
7 Am Edom, fel hyn y dywed ARGLWYDD y Lluoedd:“Onid oes doethineb mwyach yn Teman?A ddifethwyd cyngor o blith y deallus,ac a fethodd eu doethineb hwy?
8 Ffowch, trowch eich cefn, trigwch mewn cilfachau,chwi breswylwyr Dedan;canys dygaf drychineb Esau arnopan gosbaf ef.
9 Pe dôi cynaeafwyr gwin atat,yn ddiau gadawent loffion grawn;pe dôi lladron liw nos,nid ysbeilient ond yr hyn a'u digonai.