22 Onid oes arnoch fy ofn i?’ medd yr ARGLWYDD. ‘Oni chrynwch o'm blaen?Mi osodais y tywod yn derfyn i'r môr,yn derfyn sicr na all ei groesi;pan ymgasgla'r tonnau ni thyciant,pan rua'r dyfroedd nid ânt drosto.
23 Ond calon wrthnysig a gwrthryfelgar sydd gan y bobl hyn;y maent yn parhau i wrthgilio.
24 Ac ni ddywedant yn eu calon, “Bydded inni ofni'r ARGLWYDD ein Duw,sy'n rhoi'r glaw, a chawodydd y gwanwyn a'r hydref yn eu pryd,a sicrhau i ni wythnosau penodedig y cynhaeaf.”
25 Ond y mae eich camweddau wedi rhwystro hyn,a'ch pechodau wedi atal daioni rhagoch.
26 Oherwydd cafwyd rhai drwg ymhlith fy mhobl;y maent yn gwylio fel un yn gosod magl,ac yn gosod offer dinistr i ddal pobl.
27 Fel y mae cawell yn llawn o adar,felly y mae eu tai yn llawn o dwyll.
28 Trwy hynny aethant yn fawr a chyfoethog, yn dew a bras.Aethant hefyd y tu hwnt i weithredoedd drwg;ni roddant ddedfryd deg i'r amddifad, i beri iddo lwyddo,ac nid ydynt yn iawn farnu achos y tlawd.